Categorie: "Internetdaten"

‘’Als jong jongetje heeft mijn moeder me geleerd om niet te oordelen op basis van uiterlijk, vooral als het op vrouwen aankomt. En toen ging ik online te daten. Ik kijk dan toch het eerst naar foto’s. Iedereen omschrijft zichzelf tegenwoordig als ‘spontaan’ en ‘aardig’, maar ik heb dan geen duidelijk beeld van een vrouw.”

”Niet oordelen op basis van uiterlijk. Maar hoe krijg ik dan een goed beeld? Foto’s op een datingsite geven vaak een ander beeld van iemand dan hoe diegene werkelijk is. Ik zie namelijk een foto die een vrouw zelf uitgezocht heeft. Ik zie haar hoe ze wil dat ik haar zie. Veel vrouwen zien er op foto’s geweldig uit. Iedereen lacht, heeft zo te zien een mooi leven met veel vrienden en reist veel.’’

‘’Soms, na het zien van honderden foto’s, zie ik patronen, allemaal dezelfde soort foto’s. Mijn vrienden denken hier trouwens hetzelfde over. Ik weet dat ik waarschijnlijk overanalyseer, maar vaak komen mijn verwachtingen van vrouwen op foto’s niet overeen met hoe de vrouwen in het echt zijn. De vrouw met de grote lach op de foto was depressief en de vrouw met grappige foto’s was heel serieus.”

”Ik denk dus dat we andermans foto’s overanalyseren, maar zo kijken we niet naar onze eigen foto’s. Dit bedacht ik me opeens een jaar geleden, tijdens een date. Mijn date vroeg: ‘’dus, waarom stuurde je mij een bericht’’, wat dus eigenlijk betekent: ‘’vertel me waarom je me leuk vindt.”

‘’Toen die leuke vrouw op onze tweede date vroeg waarom ik haar leuk vond, ratelde ik door over dat ze in hetzelfde deel van het land woonde als ik en dat ze net als ik een kind uit een vorige relatie had. ‘’En ja’’, zei ik, ‘’het waren de foto’s.’’ De foto’s die ze had gekozen waren interessant. Ik kon zien dat ze knap was, maar ook een beetje mysterieus. Blonde haren en grote zonnebrillen. De foto’s lieten me geloven dat ze vrolijk, modebewust en grappig was.”

‘’Ik vroeg je eigenlijk mee uit omdat ik vind dat je heel knap bent’’, vertelde ik haar, ‘’maar ik verwachtte niet dat je zo knap zou zijn.’’ Ik plaatste daarna mijn hand op haar kont. Heel fout, ik weet het. En ik viste naar mijn compliment. ‘’Ik vond die ene foto van je zo grappig’’, zei ze. ‘’Ah, die met het skelet’’, zei ik. Dit was niet echt de vleierij waar ik naar opzoek was. Ik was op die foto verkleed als moordenaar voor Halloween.’’ Maar toen zei ze: ‘’nee, die van jou in je spijkerbroek.’’

‘’Ik was verward. Op die foto sta ik blootvoets in mijn woonkamer. Ik heb een t-shirt en spijkerbroek aan, zoals bijna elke dag en ik had deze kleren uitgekozen omdat ik er altijd zo uitzie. De foto was bovendien genomen in een tijd dat ik net wat vaker push-ups deed. Maar waarom was die foto grappig? Ze lachte. ‘’Weet je het echt niet?’’ Ik wist het echt niet.”

‘’Ik dacht dat die foto een grap was’’, giechelt ze nu. ‘’Je stond lachend op de foto… Wacht, je weet het echt niet. Je rits stond open!’’ Ze dacht dus dat ik die rits expres open had staan? Nee. Ik was gewoon een idioot. De hele tijd overanalyseerde ik andermans foto’s, terwijl ik geen seconde naar de mijne had gekeken. Gelukkig had mijn date een geweldig gevoel voor humor. Ik bestelde nog wat drankjes en het werd een geweldige date. Wat ik hiervan geleerd heb? Kijk niet te veel naar iemands foto’s, bestel nog wat drankjes en hoop op het beste.’’

Toch zien wij mannen deze vier foto’s liever niet

Alleen decolleté. De oudste truc die er bestaat. Bij meisjes die veel decolleté laten zien, denk ik altijd: zijn er echt mannen die hiervoor vallen? Waarschijnlijk wel ja. Eikels.

De vrouw met de kat. Deze vrouw is schattig, maar de kat is schattiger. En zie ik hem daar nog een keer voorbij komen? Heeft deze vrouw geen menselijke vrienden?

De vrouw met een knappe mannelijke vriend. Waarom staat hij op de foto? Is hij concurrentie? Stalkt hij haar? Of is het haar homo-vriend?

De yoga-pose. Ja, deze vrouw is zeker heel flexibel. Maar zijn deze foto’s het bewijs van spirituele diepgang?